Αν θέλετε να πάρετε μια γεύση πως ήταν η Σαντορίνη πριν από αρκετές δεκαετίες δεν χρειάζεται να ανατρέξετε σε κάποιο φωτογραφικό άλμπουμ της δεκαετίας του 50 αλλά απλά να πάρετε το καραβάκι και περάσετε απέναντι, στο μικρό νησί της Θηρασιάς και τον παραδοσιακό της οικισμό τον Μανωλά (φωτογραφία) που στέκει και αυτός πάνω από τα απόκρημνα ηφαιστειακά βράχια της αρχαίας Θήρας, της Στρογγύλης.
βρείτε γρήγορα:
Αν δείτε τον χάρτη του Αιγαίου και εστιάσετε στη Σαντορίνη ή ακόμα καλύτερα πετάξετε με αεροπλάνο από πάνω της (φωτογραφία) θα παρατηρήσετε το στρογγυλό σχήμα που είχε το νησί πριν την μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη του 1600 π.Χ. Το συγκλονιστικό αυτό γεωλογικό φαινόμενο καταπόντισε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού στη θάλασσα αφήνοντας τη Θήρα όπως τη ξέρουμε τώρα μαζί με την Νέα και Παλαιά Καμμένη (το ηφαίστειο), το Γλαρονήσι και το βόρειο ανατολικό κομμάτι της αρχαίας Στρογγύλης, τη σύγχρονη Θηρασιά.
Πρόσβαση στην άγνωστη αλλά πανέμορφη Θηρασιά
Η Θηρασιά βρίσκεται σε μικρή απόσταση (1,4 ναυτικά μίλια) από το λιμάνι της Οίας, το πανέμορφο Αμμούδι. Από εκεί ξεκινούν καραβάκια (λάντζες) που θα σας μεταφέρουν στο μικρό παραθαλάσσιο χωριουδάκι της Ρίβας (Αγία Ειρήνη) στη Θηρασιά. Η θαλάσσια διαδρομή διαρκεί περίπου 15-20 λεπτά και κοστίζει 1,04 ευρώ (τιμή το 2016). Στο Αμμούδι δεν υπάρχει πάρκινγκ και το αυτοκίνητο σας το αφήνετε στα δεξιά και αριστερά του δρόμου (ανάλογα την ώρα και την κίνηση μπορεί να χρειαστεί να παρκάρετε σε σημείο με αρκετό περπάτημα μέχρι το Αμμούδι)
Εναλλακτικά, αν μένετε για παράδειγμα στα Φηρά και δεν θέλετε να πάτε μέχρι την Οία, μπορείτε να κατεβείτε στο λιμάνι του Αθηνιού απ’ όπου εκτελούνται δρομολόγια για το δεύτερο λιμάνι της Θηρασιάς, τον Κόρφο (στο οποίο θα αναφερθούμε αργότερα) ενώ αρκετά ιστιοφόρα καθώς και τουριστικά καΐκια καταλήγουν στον Κόρφο για ένα μικρό διάλειμμα και ίσως φαγητό μετά από την επίσκεψη στον ηφαιστειακό κρατήρα της Νέας Καμμένης. Αν τώρα πρώτος προορισμός σας είναι η Θηρασιά υπάρχουν και μερικά δρομολόγια πλοίων ή ταχύπλοων που περνάνε και από το μικρό αυτό νησί.
Αφού φτάσετε λοιπόν στη Ρίβα θα ανεβείτε στο λεωφορείο για τη μεταφορά σας μέχρι τη χώρα του νησιού, τον οικισμό Μανωλά, ενώ αν έχετε χρόνο και όρεξη μπορείτε να κατεβείτε και στο χωριό Ποταμός που αποτελεί ενδιάμεση στάση του λεωφορείου.
Απολαύστε την επιβλητική θέα στον Μανωλά.
Όταν φτάσετε στον Μανωλά θα σας προτείναμε να αρχίσετε αμέσως τις βόλτες στα στενά σοκάκια του και αρχικά να κατευθυνθείτε στα δεξιά του οικισμού (όπως κοιτάτε απέναντι τη Σαντορίνη) προς την άκρη του απ’ όπου θα βρείτε σημεία με την καλύτερη θέα προς τα τοπία του μοναδικού αυτού τόπου (στο κιόσκι ενός παλιού ξενοδοχείου “Ζαχάρο Studios” βρήκαμε τη καλύτερη θέα αν και είχε αρχίσει να χτίζεται ένα μεγάλο συγκρότημα που είχε ήδη κόψει κάπως τη κάπως τη θέα προς τον οικισμό, δε ξέρω πως θα ‘ναι όταν ολοκληρωθεί).
Στο σημείο αυτό θα καταλάβετε πως το φυσικό τοπίο δεν έχει και ιδιαίτερες διαφορές από αυτό στα Φηρά ή την κοσμοπολίτικη Οία, αν και νομίζω πως τα Φηρά για παράδειγμα είναι σε μεγαλύτερο υψόμετρο από τη Θηρασιά κάτι που μεγιστοποιεί το δέος που αισθάνεται ο παρατηρητής. Όπως και να χει, η Θηρασιά και συγκεκριμένα η θέα στο Μανωλά προσφέρει παρόμοια ευχαρίστηση ενώ παράλληλα παραμένει ακόμα μακρυά από τον θόρυβο, τις αισθητικές παρεμβάσεις του τουρισμού και των επιδράσεων του στον παραδοσιακό χαρακτήρα των οικισμών της Σαντορίνης.
Στον Μανωλά λοιπόν η αλήθεια είναι πως δεν έχετε να κάνετε και πάρα πολλά πράγματα κάτι που με ευχαρίστησε περιέργως αρκετά.
Νομίζω πως την περισσότερη ώρα την έφαγα απολαμβάνοντας το φυσικό τοπίο και περπατώντας στα στενάκια του οικισμού φωτογραφίζοντας ένα χωριό που έχει μείνει πίσω στο χρόνο. Είδαμε αρκετά σπίτια βέβαια ερειπωμένα (φωτογραφία) καθώς και μία σχετικά μεγάλη παλιά τουριστική επιχείρηση κάτι που ίσως να εξηγείται και από το γεγονός πως πλέον η Θηρασιά απαριθμεί μόλις 320 καταγεγραμμένους κατοίκους από περίπου χίλιους που είχε πριν αρκετά χρόνια.
Στον Μανωλά θα βρείτε κάνα δυο καφενεία και δύο ταβέρνες. Έφαγα στη μία, θα τη βρείτε στις αρχές του πλακόστρωτου μονοπατιού που οδηγεί στον Κόρφο, χαζεύοντας για άλλη μιά φορά την υπέροχη θέα προς τον Κόρφο και την Σαντορίνη απολαμβάνοντας παράλληλα τα καλομαγειρεμένα γεμιστά που παρήγγειλα. Νομίζω πως αυτός ο υπέροχος συνδυασμός δύσκολα περιγράφεται και ξεπερνιέται!
Κατεβαίνοντας στον Κόρφο
Η ώρα όμως είχε περάσει και έπρεπε να κατέβω προς τον Κόρφο για να πάρω από εκεί το καραβάκι που θα με επέστρεφε στο Αμμούδι (λιμανάκι κάτω από τον οικισμό της Οίας) όπου είχα αφήσει το αυτοκίνητο. Το μονοπάτι λοιπόν προς τον Κόρφο είναι αρκετά κατηφορικό κάτι που με έκανε να σκεφτώ πως έκανα πολύ σωστά που επέλεξα τη συγκεκριμένη διαδρομή (να ανέβω στον Μανωλά από Ρίβα με το λεωφορείο και να κατέβω στον Κόρφο με τα πόδια) αφού το ανέβασμα είναι απαιτητικό, ιδιαίτερα αν γίνει μεσημέρι κάτω από τον δυνατό καλοκαιρινό ήλιο, κάτι ιδιαίτερα εμφανές στα πρόσωπα όσων ανέβαιναν από τον Κόρφο προς τον Μανωλά.
Βέβαια είναι και αυτή η ταλαιπωρία μέρος της εμπειρίας που προσφέρει η Σαντορίνη ενώ δεν συζητάω για τα πολλαπλά οφέλη μίας τέτοια φυσικής δραστηριότητας. Μη το επιχειρήσετε μόνο αν έχετε φάει λίγο πριν σε κάποιες από τις ταβέρνες του Κόρφου, αν δεν αισθάνεστε καλά ή δεν έχετε μία σχετικά καλή φυσική κατάσταση. Εναλλακτικά, μπορείτε να ανεβείτε και με γαϊδουράκι (φωτογραφία).
Στο δεύτερο λιμάνι της Θηρασιάς τον Κόρφο
Φτάνοντας στον Κόρφο λοιπόν κατάλαβα πως θα ήταν εξαιρετικά αν είχα λίγο περισσότερο χρόνο προκειμένου να ρίξω μία βουτιά στη θάλασσα και τα πράσινα και σκούρα μπλε νερά της. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη παραλία αλλά μικρά κομμάτια με βότσαλο και βραχάκια για βουτιές και πραγματικά ζήλεψα όσους ήταν ήδη μέσα στα βαθιά πεντακάθαρα νερά της Θηρασιάς. Την επόμενη φορά θα το ξέρω και θα ‘χω περισσότερο χρόνο για μία βουτιά οπωσδήποτε. Μετά τη βουτιά μπορείτε να φάτε στις αρκετές ψαροταβέρνες που αποτελούν βασικά και τα περισσότερα οικοδομήματα του οικισμού. Λογικά τον χειμώνα δεν θα μένει κανείς εδώ κάτω.
Επιστροφή στο Αμμούδι της Οίας
Το καραβάκι ήρθε και πήρα τον δρόμο της επιστροφής για το Αμμούδι και τη Σαντορίνη. Αν μετά από τόσες ώρες δεν έχετε φάει ακόμα τίποτα, στο Αμμούδι θα βρείτε ακόμα περισσότερες ψαροταβέρνες οπότε δεν έχετε καμία δικαιολογία για την αδικαιολόγητη νηστεία που έχετε επιβάλει στον εαυτό σας.
Προσωπικά είχα αρχίσει ήδη να χωνεύω τα γεμιστά που είχα φάει στη Θηρασιά και εφόσον δεν πείναγα είπα να κάνω το μπάνιο που χρώσταγα στον εαυτό μου ακολουθώντας το μονοπάτι που ξεκινάει μετά και την τελευταία ταβέρνα στο Αμμούδι.
Το στενό μονοπάτι σε κάποια φάση στρίβει αριστερά και αποκαλύπτεται όλη σχεδόν η ανάγλυφη γραμμή του νησιού που περιλαμβάνει το Ημεροβίγλι και τα Φηρά.
κείμενο/φωτογραφίες: Γιάννης Τσουρατζής
Διαμονή στη Θηρασιά και τη Σαντορίνη
Booking.comΦωτογραφίες από τη Θηρασιά
Χάρτης Θηρασιάς Σαντορίνης
Φωτογραφίες και αξιοθέατα στη μοναδική Σαντορίνη
Απέναντι από το Αμμούδι Οίας.
Ia 847 02, Greece
Εσεις τι παραλίες προτιμάτε;
Ελεύθερες και ωραίες που μπορείς να πας και να απλώσεις τη πετσετούλα σου όπου θέλεις ή με ομπρέλες και μπαρ με εστιατόρια και δυνατή μουσική για να συνεχίσετε το βραδυνό ξεφάντωμα; Μήπως ένα μοντέλο υβριδικό που συνδυάζει και τα δύο, αν το επιτρέπει το μέγεθος της παραλίες;
Δείτε τις επιλογές και ψηφίστε το αγαπημένο σας μοντέλο παραλίας.
Αφήστε μια απάντηση