Euro 2004, πέρασαν κιόλας 20 χρόνια από το έπος της Πορτογαλίας!

Το πειρατικό τερμάτισε πρώτο!

Με αφορμή τα 20 χρόνια (2004-2024) από την συμπλήρωση του επικού ταξιδιού στην Πορτογαλία το οποίο ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος (EURO), θυμηθήκαμε μερικές από τις στιγμές της υποδοχής της εθνικής ομάδας από την Λισσαβόνα στο Παναθηναϊκό στάδιο (Καλλιμάρμαρο).

Ο Θοδωρής Ζαγοράκης και οι πρωταθλητές ευρώπης

Ήταν Κυριακή 4 Ιουλίου του 2004 όταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης σήκωνε το Ευρωπαϊκού τρόπαιο που παρέλαβε από τα χέρια του εκλιπόντος πλέον και θρύλου του Πορτογαλικού ποδοσφαίρου Εουσέμπιο και μαζί όλη τη ποδοσφαιρική Ελλάδα που προσπαθούσε να συνέλθει από τα ευχάριστα σοκ των απανωτών νικών κόντρα στους τότε πρωταθλητές Ευρώπης Γάλλους (με ονόματα όπως ο Ζιντάν, ο Ανρί, ο Τρεζεγκέ, ο Βιεϊρά, ο Λιζαραζού και άλλοι που τα προηγούμενα χρόνια είχαν σηκώσει το ευρωπαϊκό(2000) και αρκετοί από αυτούς το παγκόσμιο του 1998).

Και φυσικά την μοναδική νίκη πρόκριση κόντρα τους πανίσχυρους Τσέχους με την ιστορική κεφαλιά του Τραινού Δέλλα στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης από το κόρνερ του Βασίλη Τσιάρτα. Οι τρομερού Τσέχοι, που είχαν πάρει το χρίσμα του φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου χάρη στις εκπληκτικές εμφανίσεις τους!

Και φυσικά κόντρα στους οικοδεσπότες και επίσης φαβορί Πορτογάλους τους οποίους νικήσαμε για δεύτερη φορά, μία στην πρεμιέρα και μία στον τελικό δηλαδή.

Η νίκη στον ημιτελικό επί των Τσέχων

Μιας και κατέχει περιοπτη θέση στο έπος της Πορτογαλίας του 2004 να μιλήσουμε λίγο για την νίκη επί των Τσέχων στον δραματικότατο ημιτελικό που ήρθε με το γκολ που πανηγυρίσαμε ίσως και πιο έντονα από το γκολ του τελικού. Ήταν το 103 λεπτό περίπου στην παράταση όταν ο Τσιάρτας εκτέλεσε το κόρνερ και ο Κολοσσός, ο Τραϊανός Δέλλας, με μία άπιαστη κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι έστειλε πρόωρα στην Πράγα, τον Πίτερ Τσέχ και όλη την ταλαντούχα γενιά των Τσέχων στο τερέν αλλά και στις κερκίδες του Ντραγκάο (γηπέδου της Πόρτο).

Ο περιεργος κανόνας του χρυσού γκολ (σίγουρα χρυσό για την εθνική μας)

Τότε μάλιστα ίσχυε μία παραλλαγή του χρυσού γκολ που έλεγε πως αν μία ομάδα σκοράρει στην παράταση, τότε ο αγώνας δεν λήγει αυτόματα (χρυσό γκολ), όπως είχε γίνει στον ημιτελικό του 2000 με το γκολ του Τρεζεγκέ κόντρα στους εμβρόντητους Ιταλούς, αλλά μόλις τελειώσει το ημίχρονο της παράτασης (που αν είναι το δεύτερο φυσικά σημαίνει και την λήξη του αγώνα).

Εμείς όμως σκοράραμε 2 λεπτά πριν την λήξη του 1ου ημιχρόνου της παράτασης, γίνονται οι πανηγυρισμοί, γίνεται και η σέντρα στο 105 με τον Πιερλουίτζι Κολίνα να σφυρίζει την λήξη στέλνοντας την Ελλάδα στον τελικό του Euro 2004 και όλους τους Έλληνες σε “έξαλλη” κατάσταση στους δρόμους! (συνέχεια κειμένου μετά τις φωτογραφίες. )

Φωτογραφίες από τους Ελληνικούς πανηγυρισμούς στην κατάκτηση του EURO 2004

Euro 2004, στον τελικό του Νταλούζ

Στον τελικό στο Νταλούζ της Λισσαβόνας κόντρα στην Πορτογαλία με τους πάνω από 10 χιλιάδες Έλληνες στις κερκίδες, το ματς πήγε όπως το ήθελε η Ελληνική ομάδα. Με ατσαλένια άμυνα απέκρουε τα κύματα που εξαπέλυαν ο Κριστιάνο Ρονάλντο και ο Λουίς Φίγκο μέχρο το 56ο λεπτό.

Τότε σε μία από τις πρώτες ευκαιρίες και πάλι με κόρνερ σκόραρε στο 56′ με κεφαλιά του ασταμάτητου Χαριστέα (εκπληκτικά γκολ με Ισπανία στην ισοφάριση κάνοντας “χαζούς” τον Πουγιόλ και τον Κασίγιας απο σέντρα ακριβείας του Τσιάρτα αλλά και με Γαλλία στον προημιτελικό μετά την εκπληκτική ενέργεια και σέντρα του Ζαγοράκη (ο Λιζαραζού αν θυμάμαι καλά ακόμα τον ψάχνει) και φυσικά την κεφαλιά highlight που άφησε τον Μπαρτέζ να κοιτάζει εμβρόντητος την πορεία της σφαίρας μέχρι τα δίχτυα του.)

Euro 2004 – Εθνική Ελλάδος – Υποδοχή στο Καλλιμάρμαρο

Η υποδοχή λοιπόν στο Καλλιμάρμαρο και η πορεία από το αεροδρόμιο μέχρι και το Παναθηναϊκό στάδιο ήταν εξίσου επεισοδιακή εξαιτίας εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που είχα ξεχυθεί στους δρόμους απ’ όπου θα πέρναγε η εθνική για να δουν και να συγχαρούν με τον τρόπου τους τους παίκτες της εθνικής και φυσικά τον κοσμαγάπητο προπονητή της ομάδας, τον Ότο Ρεχάγκελ! (ο Γερμανός που έχει αγαπηθεί ίσως όπως κανένας άλλος Γερμανός από τους Έλληνες).

Έτσι και εξαιτίας του μποτιλιαρίσματος στους δρόμους η άφιξη στο Καλλιμάρμαρο καθυστέρησε μερικές ώρες χωρίς όμως κανείς να ενοχλείται μίας και όλη αυτή την ώρα το κλίμα ήταν τόσο πανηγυρικό με συνθήματα και έξαλλους πανηγυρισμούς κάθε φορά που από τις οθόνες βλέπαμε κάποιο από τα γκολ ή κάποια πλάνα από το πούλμαν της εθνικής ομάδας.

Η Εθνική Ελλάδος στο μουντιάλ της Βραζιλίας

Δέκα χρόνια μετά, to 2014, το Ελληνικό συγκρότημα ποδοσφαίρου πανηγύρισε μία μοναδική επιτυχία, την πρόκριση του για πρώτη φορά στην ιστορία στους 16 του παγκοσμίου κυπέλλου που γίνεται στην Βραζιλία με μία εμφάνιση που ξάφνιασε και αποστόμωσε πολλούς κυρίως στο εξωτερικό που το μόνο που είχαν να πουν ήταν για το βαρετό παιχνίδι της εθνικής καθώς περίμεναν η γεμάτη διεθνή αστέρια ομάδα της Ακτής Ελεφαντοστού να καταπιεί τους βαρετούς Έλληνες.

Η απάντηση ήρθε με μία νίκη που συνοδεύτηκε με την καλύτερη εμφάνιση της εθνικής μας ομάδας σε τελικά παγκοσμίου κυπέλλου κόντρα μάλιστα όχι μόνο στα προγνωστικά αλλά και την ατυχία μίας και αναγκάστηκε να κάνει 2 αλλαγές στις αρχές του πρώτου ημιχρόνου αφήνοντας ουσιαστικά χωρίς την απαιτούμενη φρεσκάδα που όλες οι ομάδες κερδίζουν με τις 3 αλλαγές που κάνουν από τα μισά του 2ου ημιχρόνου συνήθως.

Και δεν έφτανε μόνο αυτό , οι Έλληνες παίκτες είχαν να αντιμετωπίσουν και τα …δοκάρια που πείσμωσαν σταματώντας 3 φορές τους Έλληνες διεθνείς. Τις “αδικίες” αυτές ήρθαν να αποκαταστήσουν οι Σαμαρ…

Η πρώτη αλλαγή, ο Σάμαρης που σκόραρε μετά το πολύ ωραία κλέψιμο της μπάλας και την ψύχραιμη εκτέλεση του, και φυσικά τον Γιώργο τον Σαμαρά που στο 92ο λεπτό κέρδισε δίκαιο πέναλτι το οποίο εκτέλεσε εύστοχα ο ίδιος με εκπληκτική ψυχραιμία και όμορφο χτύπημα στέλνοντας πρόωρα σπίτι τους αστέρια όπως ο Γιάγια Τουρέ, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά, ο πιο νέος Τζερβίνιο (εκπληκτικό γκολ κόντρα στην Κολομβία).

Έτσι την Κυριακή 29 Ιουνίου και στις 11μμ ώρα Ελλάδος, η εθνική θα αγωνιστεί* για πρώτη φορά σε νοκ άουτ αγώνα στην τρίτη εμφάνιση της σε Μουντιάλ (πρώτη το 1994 στο μουντιάλ στις Ηνωμένες Πολιτείες, την οποία και προσπαθούμε ακόμα να ξεχάσουμε, δεύτερη στο μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής στο οποίο αν είχαμε προσέξει πολύ περισσότερο κόντρα στους Νοτιοκορεάτες ίσως και να είχαμε προκριθεί σχετικά εύκολα στους 16 και φυσικά τρίτη τώρα στο μουντιάλ της Βραζιλίας με την δραματική πρόκριση στο 93ο λεπτό κόντρα στην Ακτή Ελεφαντοστού) κόντρα ίσως και στην μεγάλη άγνωστη αυτού του μουντιάλ την Κόστα Ρίκα.

*Το κείμενο γράφτηκε το 2014, αν θυμάστε η εθνική μας αποκλείστηκε στα πέναλτι, το τελευταίο χαμένο από τον Φάνη Γκέκα, μετά απο πάρα πολύ καλή εμφάνιση και μοναδικές ευκαιρίες πρόκρισης στη παράταση οπου και έπαιζε με παίκτη περισσότερο λόγο αποβολής με κόκκινη Κοσταρικανού.