Καταιγίδα και ανεμοστρόβιλος στη Λευκάδα και το Πόρτο Κατσίκι

Το Σεπτέμβριο του 2012 βρεθήκαμε στην εξαιρετική παραλία Πόρτο Κατσίκι στην Λευκάδα. Πρόκειται για μία από τις πιο γνωστές παραλίες της Ελλάδας και αποτελεί πόλο έλξης για όσους τυχερούς βρεθούν στο πανέμορφο αυτό Ιόνιο νησί για να απολαύσουν τις μοναδικές παραλίες (δείτε το σχετικό μας άρθρο για τις παραλίες της Λευκάδας) του και όχι μόνο.

Αν και γύρω στις 20 Σεπτέμβρη η παραλία ήταν γεμάτη με κόσμο αλλά ευτυχώς είχε αρκετά σημεία για να απλώσουμε την πετσέτα μας χωρίς να είμαστε πάνω σε άλλους παραθεριστές.

Η θάλασσα αν και ανακατεμένη λόγω του βουβού κύματος που “χτυπάει” συνήθως τις δυτικές ακτές της Λευκάδας προς την αριστερή άκρη της παραλίας ήταν σχετικά διαυγής και έτσι μπόρεσα να απολαύσω τα τεράστια βράχια που έχουν αποκολληθεί και πέσει μέσα στη θάλασσα.

Λίγο προτού βγω από την θάλασσα το φως λιγόστεψε ξαφνικά και κατάλαβα πως τα πρώτα σύννεφα είχαν αρχίσει να κρύβουν περιστασιακά τον ήλιο. Σιγά σιγά τα σύννεφα άρχιζαν να πληθαίνουν και να εγκαθίστανται πάνω από την θάλασσα και το Πόρτο Κατσίκι και δεν χρειάστηκαν περισσότερα από 10 λεπτά για να αρχίσουν οι πρώτες σταγόνες βροχής.

Ο λιγοστός αυτός χρόνος δεν ήταν αρκετός όπως αποδείχτηκε για να προετοιμάσει κυρίως ψυχολογικά τους επισκέπτες της παραλία για να μαζέψουν τα πράγματα του και να φύγουν με αποτέλεσμα η αποχώρηση να είναι σχετικά άτακτη καθώς στις καλοκαιρινές καταιγίδες η ένταση είναι αρκετά δυνατή και αν δεν είσαι καλυμμένος γίνεσαι μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο.

Εμείς προλάβαμε να κρυφτούμε σε ένα σημείο κάτω από τα απότομα βράχια που δίνουν και την χαρακτηριστική μοναδική όψη στο Πόρτο Κατσίκι.

Μπροστά μας το θέαμα ήταν μοναδικό καθώς αρκετά χιλιόμετρα στο βάθος μπορούσαμε να διακρίνουμε πεντακάθαρα έναν ανεμοστρόβιλο ο οποίος διατήρησε το χαρακτηριστικό του κωνικό σχήμα για τουλάχιστον ένα 5λεπτο. Εν συνεχεία και ανάμεσα σε δυνατά μπουμπουνητά και αστραπές είδαμε τα αλλάζουν τα χρώματα της θάλασσας και του ουρανού ενώ η χαρακτηριστική μυρωδιά της βροχής έδωσε έναν ακόμα ευχάριστο χτύπημα στις αισθήσεις μας.

Μέσα σε ένα τέταρτο η καταιγίδα είχε “φύγει” και την ακολουθούσαν πιο διστακτικά αλλά με σταθερό ρυθμό και τα σύννεφα που έφερε μαζί της. Σε 20 λεπτά μας μας είχαν εγκαταλείψει δίνοντας την θέση τους στον ολόλαμπρο ήλιο που βρήκε ευκαιρία να φωτίσει ακόμα περισσότερο τον “αέρα” μας που τον είχε προ λίγου καθαρίσει η βροχή.

Βρεθήκαμε στο Πόρτο Κατσίκι σχεδόν μόνοι μας καθώς όλος ο κόσμος είχε φύγει εξαιτίας της βροχής. Έτσι είχαμε την σπάνια τύχη να δούμε και να κολυμπήσουμε στο Πόρτο Κατσίκι με καλοκαιρινό καιρό και σχεδόν παντελή απουσία κόσμου. Η καταιγίδα μας “έκατσε καλά” που λένε καθώς πέρα από το φωτογραφικό υλικό που μας χάρισε, μας έδωσε και την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα από τα ομορφότερα στολίδια της Λευκάδας στις σπάνιες και “προσωπικές” του στιγμές.

Χάρτης με τις παραλίες Λευκάδας

Φωτογραφίες από την καταιγίδα στο Πόρτο Κατσίκι